كودكان جسماً توانايي تبسم كردن را دارند ، ولي نخستين لبخندشان انعكاسي است . نوزاد شما نمي داندكه حالات چهره اش مي تواند تأثير چشمگيري در شما و ديگران داشته باشد .

در واقع لبخند جزيي از مجموعه رفتاري همچون شير خوردن يا سكسكه كردناست. زماني كهاوبيدار است ، بي آن كه حواس خود رابر روي چيزي متمركزكند ، مي خندد و حتي در خواب هم دست به اين كار مي زند . شايد نخستين تبسم هاي كودكان نشانه هاي شادماني يا شناسايي نباشد ولي موقعي كه لبخند آنان را با تبسم  پاسخ مي دهيد به كاري مبادرت مي ورزيد كه  نه تنها طبيعي،بلكه مهم است . لبخندهاي نخستين كودك محبت و دلبستگي پديد مي آورد. او نمي خواهد خنده اش مايه سرگرمي باشد بلكه كنش متقابلي را بين خود و پدر و مادرش پديد مي آورد كه از همان آغاز فرح افزاست .

بيشتر كودكان در يك تادو ماهگي شروع به لبخند زدن مي كنند. هر چند كودك از  لحظه تولد تبسم مي كند،  اما در اولين لبخند شادي بخش و هدفمندش، شمامتوجه اين تفاوتميشويد . كودك پس از يك ماهگي صورت شما را مي شناسد . ممكن است اين شناخت را هميشه با لبخند نشان ندهد . ولي در چهارماهگي ، لبخندش نمايانگر بازشناسي واقعي است . او ترجيح مي دهد كه به رخ شما بنگرد و علت لبخند زدنش به شما اين است كه در مي يابد  چهره روبهرويش به چيزي مي ماند كه قبلاً ديده است . دوران لبخند ، همانند تمام فرآيندهاي رشد ، در ميان نوزادان  متفاوت است. در ضمنكودكان از حيث سهولت و شمار تبسم ها با هم فرق دارند واين مسئلهنمايشگر  تفاوت هاي ذاتيآنهاست. اگر چه ممكن است قادر به تغيير خلق وخوي كودكتان نباشيد ولي يك مورد قطعي  است و آن اين كه وقتي او لبخند مي زند شما هم به او تبسم مي كنيد .

همكاري كودكان در خانه

كودكان  همين كه راه مي افتند و زبان باز مي كنند،مي خواهند در كارهاي خانه همكاري و مشاركت جويند.  ولي شمار فراواني از پدران و مادران از بيمخراب شدن چيزي يا به سبب ملاحظات  بي اندازه ، به فرزندانشان اجازه ياري رساندن نمي دهندو اين بي ترديد عمل اشتباهي است . كودكاني كه اجازه همكاري در امور مربوط به خانهرا پيدا مي كنند به گونه اي احساس اعتبار كرده و براي خود ارزش قايل مي شوند و يا با پدر و مادرشان پيوندي صميمانه برقرار مي سازند.از همين رو بعدها خيلي زود آماده مساعدت و همراهي در امور گوناگون مي شوند.گفتني است مدد رساني  كودكان بايد كاملاً اختياري و داوطلبانه باشد. نمونه هاي ذيل شما  رابا توانايي هاي كودكان در سنين مختلف آشنا ميكند.

كودكان پنج ساله : اطفال در اين سن ، مدت كوتاهي مي توانند به انجام عملي بپردازند .  از كارهاي مناسب براي اين رده سني ميتوان به مواردي همچون :  چيدن و برچيدنسفره، خالي كردنلباس ها داخل ماشينلباسشويي ، حمل كردن بسته هاي سبك خريد و دسته كردن دستمال ها اشاره كرد .

كودكان شش ساله :  در اين گروه سني چون بچه ها به مدرسه مي روند در نتيجه قادر به انجام اموري مانند : مرتب كردن اتاق خود ، جارو كردن ، آب دادن گل ها ، تا كردن پوشاكهستند.

كودكان نه ساله :  از آن جايي كه در اين سن به بچه ها پيوسته  فرصت همكاري و مشاركت داده شده ، بنابر اين مي توانند به صورت مستقل در پختن غذا و شيريني ، آماده كردن صبحانه و مراقبت از خواهر و برادرشان نقش مؤثري داشته باشند .

رهنمودهاي رشد  كودكان

مشاهده رشد كودك ، تجربه شگفت انگيز و بي نظيري  براي پدر و مادر است.فراگيري نشستن،راه رفتن و حرف زدن،برخي از شاخص هاي عمده  بالندگي اند كه كودك به دست مي آورد ولي رشد او فرآيندي بغرنج و درحال تكوين است . خردسالان پيوسته  دستخوش شماري از دگرگوني هاي جسمي و روحي هستند.

هرچند هيچ  وقت دو بچه به يك اندازه رشد نمي كنند اما آنان بايد بتوانند در بعضي سنين دست به كارهاي مشابهي بزنند.شما به عنوان پدر يا مادر در موقعيت بسيارحساسي قرا ر دارند كه لازم است متوجه رشد فرزند خود شويد .سرعت رشد هر كودك اعم از دختر يا پسر،خاص خود او است و شايد رشد آنها در بعضي جهات كندتر از ساير بچه هاي هم سن و سالشان باشد .