خواستگاری پر از عشق و حیا
مَرَجَ البحرین یلتقیان (رحمن، آیه 19)
سالروز ازدواج دخت پیامبر اسلام سلام الله علیها با امام و پیشوای متقین علی علیه السلام را به تمام مسلمین جهان بخصوص شیعیان و دوستانشان تبریک عرض می کنیم.
به مناسبت سالروز ازدواج دو بحر عمیق معرفت و ایمان، علی(ع) و فاطمه(س)، در نظر است با ارائه مقالاتی از ازدواج و زندگانی زناشویی این دو اسوه ی قرآن، درس هایی عملی برای رهروان آنها به ارمغان آوریم؛ امید است با پیروی از آن دو بزرگوار در زمره ی دوستان آنها قرار گرفته و زندگانی آنها را به بیان قرآن، اسوه ی حسنه خود قرار بدهیم(1).
قبل از پرداختن به زندگانی این دو بزرگوار، توجه به دو نکته لازم و ضروری است: اولاً: معصومین دارای دو بعد شخصیتی و خلقتی می باشند، یک بعد خلقت نوری آنها است، که این قبل از خلقت حضرت آدم علیه السلام است؛ و این مقام و درجه برای احدی دست یافتنی نیست؛ بُعد دیگر آنها خلقت بشری است.
وقتی جامه خلقت را در این عالم خاکی پوشیدند؛ مانند دیگران، دارای همه ی خصوصیات بشری اعم از احساس، عواطف، گرسنگی تشنگی، درد، خستگی و ... می باشند (انّما انا بشرٌ مثلکم . کهف آیه 11) و اوج بندگی آنها در این است که ویژگی همه را دارند ولی معصیت خدا نمی کنند.
بعد خلقت نوری ائمه اطهار مربوط به قبل از خلقت حضرت آدم علیه السلام است؛ که این مقام و درجه برای احدی دست یافتنی نیست؛ بُعد دیگر آنها خلقت بشری است.
این بعد شخصیت آنها برای شیعیان و پیروان آنها به مقدار وسع وجودیشان دست یافتنی است و بشریت باید به آنها اقتداء کنند(2). ثانیاً: زندگانی حضرت علی(ع) و حضرت زهرا(س) دارای ابعاد گوناگون فردی، اجتماعی، سیاسی، عبادی و... است؛ که در این مقاله فقط به بعد زندگانی زناشویی آنها می پردازیم. تا درس های عملی آموخته به عنوان الگوی حسنه ی زوج قرآنی به آنها اقتدا کنیم. و با پیروی از آنها مروج فرهنگ فاطمی و علوی در جامعه اسلامی خود باشیم.
