پورتال طب سنتی ، اسلامی و ایرانی

سوره اعراف ؛ آيه*۳۱*

 يَا بَنِي آدَمَ خُذُواْ زِينَتَكُمْ عِندَ كُلِّ مَسْجِدٍ وكُلُواْ وَاشْرَبُواْ وَلاَ تُسْرِفُواْ إِنَّهُ لاَ يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ

ترجمه :

اى فرزندان آدم، نزد هر مسجد (به هنگام نماز) لباس و زينت‏هاى خود را برگيريد و بخوريد و بياشاميد و اسراف نكنيد، همانا خداوند اسرافكاران را دوست ندارد.

شايد بتوان گفت: آنچه در قرآن با خطابِ «يا بنى آدم» بيان مى‏شود، مربوط به تمام انسان‏ها و همه‏ى اديان و از مشتركات آنان است.

قرآن در سوره كهف، آيه 46 به مال و فرزند،«زينت» گفته است: «المال و البنون زينة الحياة الدّنيا». بنابراين ممكن است، آيه بيانگر اين باشد كه مال و فرزند خود را هنگام رفتن به مسجد همراه داشته باشيد، تا با مال خود، به حل مشكلات اقتصادى مسلمين بپردازيد و با حضور فرزند در مساجد و جماعات، مشكلات تربيتى نسل آينده را حل كنيد.

گرچه استفاده از زينت و طعام، امرى فطرى و طبيعى است، ولى در شرايط خاص مانند وجود نيازمندان ومحرومان، بايد با آنان همدردى كرد.

امام صادق عليه السلام فرمودند: كسى كه رزق يك روز خود را داشته باشد، ولى قانع نباشد و از مردم سؤال و تكدّى كند، از مسرفان است.

اسراف در غذا و پرخورى، منشأ بسيارى از بيمارى‏هاى جسمى و روحى و مايه‏ى سنگدلى و محروم شدن ازچشيدن مزه‏ى عبادت است. چنانكه پيامبر(ص) فرمودند: «المعدة بيت كلّ داء»: معده، كانون هر بيمارى است.

پزشكى مسيحى پس از شنيدن اين آيه و حديث گفت: تمام علم طب، در اين آيه و اين سخن پيامبر شما نهفته است.

امام صادق عليه السلام فرمودند: آنچه باعث از بين رفتن مال و زيان رساندن به بدن باشد، اسراف است.

در روايت ديگرى مى‏خوانيم: آن چه در راه خدا مصرف شود ،هرچند بسيار زياد باشد، اسراف نيست و آنچه در راه معصيت خدا استفاده شود، هرچند اندك باشد، اسراف است.

نتيجه گيري:

1 - اوّل نماز، آنگاه غذا «عند كلّ مسجد و كلوا و اشربوا» اوّل توجّه به روح و معنويّت، آنگاه توجّه به جسم.

2- صرفه‏جويى، محبوب خداوند است و بهره‏گيرى از زينت و غذا، بايد دور از اسراف باشد.