گياه آلوئه
به طور تخميني تقريباً 50 درصد از مردم انواعي از طب سنتي را مورد استفاده قرار ميدهند و بسياري از بيماران اين موضوع را به پزشك خود نميگويند.
در آلمان يك مرجع تنظيم كننده بنام كميسيون E به طور گسترده اي گياهان شايع را بررسي کرده است و كيفيت، اثربخشي باليني و موارد استفاده 300 فرآورده گياهي را مورد ارزيابي قرار داده که اين بررسيها به استاندارد شدن درمان هاي گياهي منجر شده است. در حال حاضر ايالات متحده قوانين سختي در مورد فرآوردههاي گياهي اعمال مينمايد. در اروپا و آسيا طي هزاران سال درمان هاي گياهي به طور موفقيتآميزي در درمان اختلالات پوستي به كار رفتهاند. اكنون اين درمان ها بصورت علمي مورد پژوهش قرار ميگيرند.
بررسي اثربخشي تعدادي از درمان هاي گياهي براي وضعيتهاي درماتولوژيك در حال انجام است و بعضي از آنها شواهد علمي قابل توجهي از اثربخشي را نشان دادهاند. تركيبات گياهي زيادي براي بيماري هاي مختلف از جمله بيماري هاي پوست جهت فروش، عرضه ميشوند. اكنون كه ارتباط پيشرفته بين پزشكان سرتاسر دنيا وجود دارد، مهم است كه اطلاعات مربوط به درمان هاي گياهي، اثرات آنها و تداخلات دارويي را به يكديگر اطلاع دهيم تا ارائه راه هاي درماني سنتي به بيمارانمان امكانپذير باشد.
اين مقاله براي آموزش و استفاده از اين چالشهاي درماني نوشته شده است. اطلاعاتي كه با يك روش عملي تأليف شده باشند، ممكن است اكثر بيماران را قادر سازند تا از اين درمان ها كه اكنون در سرتاسر جهان مورد استفاده قرار ميگيرند، سود ببرند. در اين نوشتار داروهاي گياهي که داراي شواهد علمي مبتني بر اثربخشي باليني بوده اند و نيز گياهان رايج كه در درمان اختلالات پوستي مفيد بودهاند، مورد بررسي قرار گرفته اند. بيخطر بودن هر گياه مشخص شده است تا پزشك قادر باشد درمان هاي گياهي را كه ممكن است در كار باليني مورد استفاده قرار دهد، بهتر بشناسد. همچنين تداخلات دارويي و عوارض شايع داروهاي گياهي در زمينه بيماري هاي پوستي بيان شده است.
آلوئه ورا (Aloe vera)
يك برگ تازه از آلوئه را برش داده و ژل حاصل از آن را روي پوست قرار دهيد، يا پوست آن را جدا كنيد و باقيمانده برگ را روي پوست بماليد.
برگ هاي گياه آلوئه (صبرزرد)، دو ماده توليد ميكنند که شامل ژل و شيره يا لاتكس است. ژل را از قسمت داخلي برگ به دست ميآورند که طي قرنها براي درمان موضعي زخمها و سوختگيها به كار بردهاند. شيره يا لاتكس يك مايع تلخ زرد رنگ است كه از بخشهاي ويژهاي از پوسته داخلي برگ استخراج ميكنند و معمولاً بصورت پودر فروخته ميشود و اثرات ملين بسيار قوي دارد.
چندين گزارش موردي و مطالعه روي حيوانات نشان داده كه آلوئه سوزش، خارش و جاي زخم همراه با درماتيت(التهاب پوستي) ناشي از اشعه را كاهش ميدهد. همچنين بهبود زخمهاي مزمن پا، زخمهاي ناشي از جراحي و سرمازدگي اعضاء را تسريع مينمايد.
آلوئه، ترومبوكسان A2 و B2 و نوعي پروستاگلاندين را كه موجب انقباض عروقي و تجمع پلاكتي ميشوند، كاهش مي دهد و به نظر ميرسد پرفيوژن پوستي را افزايش و خطر از دست رفتن بافت به علت ايسكمي(کم خوني موضعي) را كاهش ميدهد.
ساليسيليك اسيد در آلوئه وجود دارد و با مهار توليد پروستاگلاندين بعنوان يك مسكن و ضد التهاب عمل ميكند.
لاكتات منيزيوم موجود در آلوئه با مهار هيستيدين دكربوكسيلاز كه تبديل هيستيدين به هيستامين را در Mast cells كنترل ميكند، به عنوان يك ضد خارش تأثير دارد. همچنين به نظر ميرسد برطرف شدن التهاب به علت خواص Immunomodulatory پليساكاريدهاي ژل به ويژه Acetylated mannas باشد.
در آزمايشگاه آلوئه فعاليت ضد باكتري و ضد قارچ دارد.
عوارض جانبي:
عارضه جانبي عمده در استفاده موضعي از ژل آلوئه، درماتيت تماسي آلرژيك است. همچنين تأخير ترميم بعد از لاپاراتومي (شكافتن شكم براي پي بردن به بيماري) يا سزارين گزارش شده است.
در صورت استفاده درست، مصرف خوراكي آلوئه بسيار مطمئن است.