الرحمن/33:«یا معشر الجن و الانس‏».ای گروه جن و انسان...

الرحمن/39:«فیؤمئذ لا یسئل عن ذنبه انس و لا جان‏».

پس آنروز،گناه انسان و جن پرسیده نشود...

به علاوه در قرآن داریم که جان از آتش آفریده شده است و شیطان نیز-که از جن است-اعتراف می‏کند که از آتش آفریده شده است و این نیز تاییدی دیگر است.

به هر حال،درباره‏ی این موجود،در قرآن بحث‏هایی شده است از جمله اینکه ماده خلقت اینان،«نار»است اما آیا منظور همین آتشی است که در اثر ترکیب اجسام قابل احتراق با اکسیژن به وجود می‏آید یا چیزی شبیه به آن،همانطور که در مورد«ماء» که اصل خلقت موجودات زنده از آنست، می‏گوییم. یا همین ترکیب اکسیژن و ئیدروژن مراد است و یا چیزی شبیه آن،چنانکه درباره‏ی نطفه هم در قرآن،ماء اطلاق می‏شود.

حجر/27:«و الجان خلقناه من قبل من نار السموم‏».

جان را از پیش از آتش زهرآگین (1) ،آفریدیم.

این آیه دلالت دارد بر اینکه‏«جان‏»از آتش آفریده شده و نیز خلق آن پیش از انسان بوده است.

رحمن/15:«و خلق الجان من مارج من نار».

و جن را از آمیخته‏ی از آتش آفرید.

بجز نکته‏های آیات مذکور در فوق،از آیه‏ای در سوره‏ی انعام نکته‏ی سومی نیز در می‏یابیم و آن اینکه تعدادی از جن انسان‏هایی را تابع خویش می‏توانند کرد:

«یا معشر الجن قد استکثرتم من الانس‏».

ای گروه جن،غلبه کرده‏اید بر آدمیان (2) .


پی نوشتها: -------------------------------- :

1- یا«کشنده‏».

2- استدلال به این آیه برای کثرت تعداد جنیان نسبت‏به انسان،تمام نیست‏بلکه این آیه ظاهرا به همان معناست که در متن گفتیم یعنی بسیاری از انسان‏ها را تابع خود کردید.به قول زمخشری معنی این آیه،از باب قد استکثر الامیر من الجنود است‏یعنی امیر،بسیاری از سپاه را زیر فرمان خود آورد.