پورتال طب سنتی ، اسلامی و ایرانی

منابع طب اسلامي :

بخش اول : قرآن و كتب آسماني

در قرآن مجيد ، دو چيز بعنوان « شفا » آمده است :

1- كل قرآن كه « شفا المؤمنين » ذكر شده است. ( سوره اسراء آيه 82 )

2-عسل را « شفا الناس » معرفي نموده است. ( سوره نحل ، آيه 69 )

اعتقاد بر اين است كه هم طبيب و هم بيمار بايستي باور داشته باشند ، اما باور بيمار مهم تر است سوره فاتحه ، نقطه اوج و برتري قرآن ، براي شفابخشي است.

آيه الكرسي ، مانع بروز بيماري و بلايا و هم باعث نزول ابراز شفا مي گردد.

سوره يس ( قلب قرآن ) نيز تأكيد شده است.

« الله لا اله الا هو له الاسما/ئ الحسني » ( سوره طه ، آيه 8 )

« ولله الاسماء الحسني فادعوه بها » ( سوره اعراف ، آيه 180 )

اسماء الحسني را عده اي در مجموع 99 اسم مي دانند كه در قرآن مجيد مذكورند.

شيخ بهائي در كتاب سر المستتر ، نامهاي لهي را با هزار و يك نام شرح مي دهد و در دعاي جوشن كبير ، اسماء الهي با هزار نام آورده شده است.

اين اسماء مبارك به سه جمالي ، جلالي و مشترك تقسيم مي شوند كه ذاكرين بايد به اين امر ، توجه داشته باشند. همچنين زمان آغاز احصاء ذكر نيز بايستي بدرستي انتخاب شود.

هرگاه انسان مجموعه ويژگي هاي اسماء الحسني را در خود تكامل يافته ديد ، انساني كامل است. چنانچه در اسمائي ضعف داشت بايستي آن اسماء را در خود تقويت كند ، با احصاء و ذاكر شدن آن اسماء مبارك.